Zasada tłumaczenia symultanicznego 2+0, 3+0, 4+0

Tłumaczenia wysokiego szczebla politycznego odbywają się w nietypowy sposób.

Podczas zwykłej konferencji międzynarodowej na sali jest na przykład język polski i włoski. Stawiamy wówczas jedną kabinę symultaniczną z obsadą tłumaczy polsko-włoską. Układ dwóch języków przy nietypowym tłumaczeniu wymaga dwóch kabin symultanicznych. W każdej kabinie jest po dwóch tłumaczy jednego języka. Gdy na sali językiem wykładowym jest polski, to kabina z polskimi tłumaczami nie pracuje, tłumaczy natomiast kabina włoska z języka obcego na włoski. Przy języku włoskim na sali kabina polska tłumaczy na polski, a kabina włoska nie pracuje. Taka kombinacja nazywa się 2+0.

Układ 3+0 to kombinacja, w której podczas obrad wykorzystujemy 3 kabiny dla trzech języków obcych. Jeśli na sali prelekcja odbywa się na przykład po francusku:

• pierwsza kabina – polska, tłumaczy na polski
• druga kabina – włoska, tłumaczy na włoski
• a trzecia kabina – francuska, nie pracuje.

Przy zmianie języka na włoski:

• pierwsza kabina – polska tłumaczy na polski
  
• druga kabina – włoska nie pracuje
  
• a trzecia kabina – francuska tłumaczy na francuski.

W przypadku gdy podczas obrad na sali są przedstawiciele czterech państw to tłumaczenie odbywa się analogicznie, jak w układzie 3+0, z tym że system symultaniczny rozszerzamy do 4 kabin i określamy jako 4+0.